ชุมชนโบราณบ้านลำดวน

อยู่ในแถบของลมมรสุมเขตร้อน พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบลุ่ม แต่มีพื้นที่บางส่วนเป็นที่ดอน สลับกับที่ลุ่มลอนลาด

ชุมชนโบราณบ้านลำดวน มีความเจริญรุ่งเรือง  เป็นเมืองหนึ่งในอดีตกาลซึ่งยังปรากฏหลักฐานให้เห็น  คือ  ซากกำแพงเมืองสร้างด้วยดินมูล  มีคูคลองล้อมรอบ 2 ชั้น คือชั้นนอก และชั้นใน มีลักษณะเป็นวงกลมล้อมรอบตัวเมือง มีจำนวนทั้งสิ้นประมาณ 12 แห่ง มีจุดประสงค์เพื่อป้องกันข้าศึกศัตรู และใช้เป็นแหล่งเก็บกักน้ำเพื่ออุปโภคและการเกษตร มีปูชนียสถานและโบราณวัตถุปรากฏอยู่  ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  รัชกาลที่ ๕  ได้ทรงโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานนามใหม่ว่า “เมืองสุรพินท์นิคม”  และมีการเปลี่ยนแปลงแผนวิธีการปกครองทั่วราชอาณาจักรขึ้นใหม่  เมืองสุรพินท์นิคมจึงเปลี่ยนเป็นอำเภอเรียกว่าอำเภอสุรพินท์นิคม  และต่อมาได้ถูกลดฐานะให้เป็นตำบล  โดยให้ชื่อว่าตำบลลำดวน ขึ้นต่ออำเภอศีขรภูมิ

เป็นพื้นที่เกษตรกรรม คือ การทำนาและปลูกพืชไร่ พื้นที่ส่วนใหญ่โดยรอบชุมชนโบราณ จึงเป็นทุ่งนาสลับกับป่าอยู่ริมถนน

1.สระตาจัน สระหน้าด่านประตูทางเข้าเมือง ด้านทิศเหนือ กว้างประมาณ 25 เมตร

ยาวประมาณ 250 เมตร

2.สระเซ็มกราวคูเมืองชั้นนอกด้านทิศเหนือ – ตะวันออก กว้างประมาณ 35 เมตร

ยาวประมาณ 125 เมตร

3.สระเซ็มกะน็อง คูเมืองชั้นใน กว้างประมาณ 25 เมตร ยาวประมาณ 125 เมตร

4. สระเวง คูเมืองชั้นนอก ด้านทิศตะวันออก กว้างประมาณ 40 เมตร ยาวประมาณ 70 เมตร
5. สระจเร็ย คูเมืองชั้นนอก ด้านทิศตะวันออก กว้างประมาณ 45 เมตร ยาวประมาณ 200 เมตร
6. สระตาเยาะ คูเมืองชั้นใน กว้างประมาณ 40 เมตร ยาวประมาณ 140 เมตร
7. สระตาเดียวคูเมืองชั้นนอก ด้านทิศตะวันออก – ใต้ กว้างประมาณ 50 เมตร

ยาวประมาณ 200 เมตร

8. สระทนาลตาเกา คูเมืองชั้นนอก ด้านทิศใต้ กว้างประมาณ 35 เมตร ยาวประมาณ 150 เมตร
9. สระมอน คูเมืองชั้นใน กว้างประมาณ 40 เมตร ยาวประมาณ 125 เมตร
10. คูเมืองชั้นนอกด้านทิศใต้ กว้างประมาณ 35 เมตร ยาวประมาณ 155 เมตร
11. สระตาเมีย คูเมืองด้านทิศตะวันตก – ใต้
12. ปราสาทบ้านลำดวน แผนผังเจดีย์เป็นรูป 4 เหลี่ยมจัตุรัส กว้าง 1.20 ยาว 1.20 เมตร

สูงประมาณ 2 เมตร

เจดีย์บ้านลำดวนหรือปราสาทยายแกรม ตั้งอยู่โรงเรียนบ้านลำดวน ตำบลลำดวน อำเภอลำดวน จังหวัดสุรินทร์ เป็นเจดีย์หรือปราสาทหลังเดียวขนาดเล็กก่อด้วยอิฐสอดิน ฐานเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ขนาด 1.20 x 1.20 เมตร เป็นสถาปัตยกรรมสมัยอยุธยา มีอายุราวพุทธศตวรรษที่ 23 แล้วสอบขึ้นไปสู่ส่วนยอด ปัจจุบันมีความสูงประมาณ 2 เมตร พื้นที่โดยรอบไม่ปรากฏร่องรอยของกำแพงหรือคูนํ้าล้อมรอบลักษณะทางด้านเศรษกิจและสังคมพื้นที่โดยรอบไม่ปรากฏร่องรอยของกำแพงหรือคูนํ้าล้อมรอบ

ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นหลัก และนับถือศาสนาพุทธ